تقدیم به چله نشینان اربعین

نیمه جان برگشته ای آرام جانت خواهرت

خواهرم اما نه آن خواهر که رفت از کربلا

زینبم اما نه آن زینب که بشناسی مرا

شمه ای گویم که از داغت چنان برگشته ام

با لوای عشق رفتم با عصا برگشته ام

بین همراهان زداغت قد کمان باشد بسی

لیک از زینب کمانی تر نمی باشد کسی

از علمدارت نشانی مانده باقی حسین

پوستی بر استخوانی مانده باقی حسین

بس که تا شام بلا بر من جسارت کرده اند

شام تا کرببلا طفلان مرا آورده اند

آنقدر زخم زبان بر قلب تنگم می زدند

ای برادر شکر می کردم که سنگم می زدند

بارها کردم جدا از ما جدا گردد سرت

تا نبینبی زیر شلاق اوفتاده خواهرت

عشق تو هر سو کشاندم ورنه ای روح حجاب

دختر زهرا کجا و بزم ننگین شراب

سر به زیرم از امانت داری ام ای پیر عشق

ز آنکه جا مانده یکی از غنچه هایت در دممشق